(ပတၱျမားေဒဝီ
ဇာတ္လမ္း ဗီြဒီယိုကို မၾကည့္ရႈမီ အမွာစကား) ဗမာဘုရင္ဘိုးေတာ္ဘုရား(ေမာင္ဝိုင္း) မက်ဴးေက်ာ္ခင္ကလ
လြန္ခဲ့တဲ့ရာစုနွစ္အနည္းငယ္က မိမိတို႔ရြာအနီးကန္ဒုိင္းနယ္ (ရြာရင္းရြာ) ဆိုတဲ့ ရြာကေလး
မွာ ပါရမီရွင္မိန္းကေလးတစ္ဦး ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကပင္စိတ္ေနစိတ္ထား၊ အက်င့္စာရိတၱ
အလြန္ေကာင္းမြန္ၿပီး ဘာသာေရးမွာ စိတ္ဝင္းစားေလ့ရွိေတာ့ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔သြားၿပီး
ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ေလ့ရွိတယ္။ အသား နည္းနည္းညိဳတာမို႔ ေစာမဲၾကည္(ရခိုင္လို ေစာေမးက်ီ)
လို႔ပဲေခၚၾကတယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ ရြာအနီးမွေတာအုပ္ကေလးမွာ ထင္းေခြဖို႔သြားရာမွ
အျပန္ေခ်ာင္းကေလး တစ္ခုမွာ ေရခ်ိဳးၾကပါသတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းခေလးေတြက ယက္သဲ့ကေလးျဖင့္
ငါးဖမ္းသလို ကစားၾကတာကိုျမင္ေတာ့ မေစာမဲၾကည္လည္း လိုက္လုပ္ပါတယ္။ သူ႔မရဲ့ယက္ သက္ထဲကို
ေက်ာက္ခဲတစ္လံုး ခဏခဏဝင္လာလို႔ အဲဒီေက်ာက္ကို အိမ္သို႔ယူလာခဲ့တယ္။ ေက်ာက္ကေလးက ညအေမွာင္ထဲမွာ
ေရာင္တစ္ဖိမ့္ဖိမ့္ ေတာက္ေနေတာ့ အံ့ၾသၾကရတယ္။ အမွန္က ပါရမီရွင္တို႔ဆီ ေရာက္လာတတ္ေသာ
ပတၱျမားမ်က္ရွင္ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ တစ္ေယာက္စကား တစ္ေယာက္နားဆိုသလုိပါပဲ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ရခုိင္ဘုရင္ဆီ သတင္းေရာက္သြားခဲ့ေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရမၼာဝတီၿမိဳ႕စားမွ တဆင့္ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို
အေရာက္ပို႔ကာဆက္သေစတယ္။ နန္းေတာ္ ေရာက္ေတာ့ ပတၱျမားေက်ာက္ထည့္ယူလာတဲ့ ေသတၱာကေလးထဲမွာ
ဘာမွွ မေတြ႔ရေတာ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ရခိုင္ဘုရင္ကိုယ္တုိင္ခ်ီတက္လာၿပီး ပတၱျမား ေက်ာက္ကိုေရာ
ေစာမဲၾကည္ကိုပါ သိမ္းယူသြားခဲ့တယ္။ “ရတနာရွိရာ
ရတနာလာတယ္”ဆိုတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ေစာမဲၾကည္မိဖုရားျဖစ္လာေတာ့
ေျမာက္ဦး ေနျပည္ေတာ္ႀကီးဟာ ပိုၿပီးစည္ကားလာခဲ့တယ္။ ရခိုင္ဘုရင္အိႏၵိယကိုစစ္ခ်ီ ရခိုင္ဘုရင္ဟာ
စစ္ေရးစစ္ရာစြမ္းရည္ ႀကီးမားလာေတာ့ ယေန႔ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ေဒသနွင့္ အိႏၵိယ(မဇၥ်ိမေဒသ)အထိေအာင္နုိင္ခဲ့ပါတယ္။တစ္ေန႔မွာ
ေစတီၿပိဳတစ္ဆူမွ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ကြန္႔ျမဴး၍ တူးေဖၚရာမွ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္၏ ဓာတ္ေတာ္၊
ေမြေတာ္မ်ားစြာကို ရရွိေလသည္။ ၄င္းဓာတ္ေတာ္၊ ေမြေတာ္မ်ားကုိ ေျမာက္ဦးသုိ႔ ပင့္ေဆာင္လာခဲ့တယ္။
ေျမာက္ဦးေရာက္ေတာ့ မိဖုရားေစာမဲၾကည္ရဲ့ သီလ၊ အဓိဌာန္ေတြနဲ႔ ဘုရားပံုေတာ္ ပန္းခ်ီကားေပၚမွာ
ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္ ေတြကိုျဖန္႔ၾကဲပူေဇာ္လိုက္တာနဲ႔ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ရဲ့ အဂၤါအစိပ္အပိုင္း
အလိုက္ ကိန္းဝပ္ေတာ္မူၾကေလ၏။ထုိဓာတ္ေတာ္၊ ေမြေတာ္မ်ားကိုေရႊအုပ္ေတြနဲ႔ သီးသန္႔စီခဲြေဝပူေဇာ္ကာ
ကမၺည္းေရးထုိးၾကတယ္။ တိုင္းျပည္အႏွံ႔မွာ ေစတီေတြ တည္ထားကိုးကြယ္ၾကဖို႔ စီမံကိန္းေပၚလာတဲ့အခါ
မိဖုရားေလးကပဲ တာဝန္ယူ ႀကီးၾကပ္ရပါတယ္။ မိဖုရားက သူ႔ရဲ့ငယ္ကၽြမ္းေဆြ ပန္းရံဆရာကိုေရႊသီးကုိ
ေစတီတည္ထားေရးစီမံကိန္း၌ ဦးေဆာင္ဦးရြက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္မ်ား ေရးဆြဲခ်ေပး လိုက္ပါတယ္။
တိုင္းျပည္အႏွံ႔ အဓိကၿမိဳ႕ရြာမ်ားမွာ မိဖုရားေစာမဲၾကည္၏ ေကာင္းမႈေတာ္ေစတီပုထိုး ေျမာက္မ်ားစြာ
တည္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေျမာက္ဘက္ အဆံုး ေျမာက္ဦးေနျပည္ေတာ္မွသည္ ေတာင္ဘက္အဆံုး သံတဲြခရိုင္ထိပါပဲ။
ထုိဘုရားမ်ားဟာ ယေန႔တိုင္တည္ရွိဆဲပါပဲ။ သူ႔ရဲ့ဇာတိရြာက ေစတီကို နားေမြး ေတာ္ေစတီ၊ မိမိတို႔ရြာကေစတီိကိုညွပ္ရိုးေတာ္ေစတီ၊
ကန္းခ်ဳပ္ျပင္ရြာ အနီးကေစတီကိုေတာ့ ကန္ေကာက္ေတာ္ေစတီစသည့္ အမည္မ်ားျဖင့္ တည္ရွိ ဆဲပါ။
ထုိဘုရားသမိုင္းမ်ားကို သီသန္႔စာအုပ္မ်ား ထုတ္ေဝထားပါသည္။ သူမရဲ့ဇာတိရြာက နားေမြးေတာ္ဘုရားပဲြကို
နွစ္စဥ္နွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲက်င္းပတုန္းပါပဲ။ သၾကၤန္အတက္ေန႔ ညေနပိုင္းကပင္
ရပ္ေဝးရပ္နီးမွ ဘုရားဖူးဧည့္သည္မ်ား စုရံုးေရာက္ရွိလာတတ္ၾကပါတယ္။ ေန႔ခင္းပိုင္းမွာ
ရိုးရာ က်င္ပဲြ၊ ေဘာလံုးပဲြမ်ားျဖင့္ ဧည့္ခံေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ဇာတ္ပဲြ
မ်ား၊ ဗီြဒီယုိျပပဲြမ်ားျဖင့္ ဧည့္ခံၾကပါတယ္။ မိဖုရားေစာမဲၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ ေစတီပုထိုးတည္ထားေရးစီမံကိန္းဟာ
နွစ္အေတာ္ၾကာၿပီးမွၿပီးစီးဖို႔အခ်ိန္နီးကပ္လာခဲ့ရာေျမာက္ဦးၿမိဳ႕အနီးမွာဓာတ္ေပါင္းစု
ေစတီတည္ထားရန္စီမံကိန္းအတြက္ညွိႏႈိင္းတုိင္ပင္ေနတုန္းကာလပန္းရံဆရာ ကုိေရႊသီး ဟာမိဖုရားဆီအဝင္အထြက္မ်ားလာေတာ့မနာလိုမရႈစိမ့္တဲ့
သူတစ္ခိ်ဳ႕က ဘုရင္ဆီကိုဂံုးတိုက္ေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။တုိက္ဆိုင္တာလား၊ လုပ္ၾကံတာလား ေတာ့မသိေစတီရဲ့ပံုေတာ္ကအမ်ိဳးသမီးရဲ့ရင္သားနဲ႔တူေနလို႔ဆိုၿပီးပန္းရံ
ဆရာႀကီး ကုိဘုရင့္အမ်က္ေတာ္ထြက္ကာကြပ္မ်က္လိုက္ပါတယ္။ ကိုေရႊသီး ကြပ္မ်က္ခံရၿပီး ေနာက္မိဖုရားကိုလည္းမူးမတ္မ်ားက
ဘုရင္ႀကီးကုိစည္းရံုးကာ မိဖုရားအက်င့္စာရိတၱမေကာင္းဟူ၍ ဂံုးေခ်ာေလွ်ာက္ထား ၾကျပန္သည္။
ထုိစြပ္စဲြခ်က္ျဖင့္ပင္ မိဖုရားကိုကြပ္မ်က္ရန္ အမိန္႔ေတာ္ ထြက္လာ ျပန္သည္။ မိဖုရားသည္
တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားမႈ အလ်ဥ္းမရွိဘဲ ရဲဝံ့စြာရင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ပါ ေတာ့သည္။ မိဖုရားကသူ႔ဇာတိကန္ဒိုင္းရြာသုိ႔
အေရာက္ပို႔ေပးၿပီးမွ ကြပ္မ်က္ရန္ ေတာင္းပန္ရွာတယ္။ ထုိ႔ေနာက္မိဖုရားေစာမဲၾကည္ကို ကုန္းတစ္တန္၊
ေရတစ္တန္ျဖင့္ မင္းခစားေယာက်္ားမ်ားက ေဝါယာဥ္ျဖင့္ သယ္ယူလာခဲ့ၾကသည္။ မိဖုရားရြာကိုေရာက္တဲ့အခါ
ပထမဆံုးသြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္တာက မိဖုရားႀကီး ျမတ္ႏိုးၾကည္ညိုတဲ့ နားေမြးေတာ္ဘုရားပါပဲ။
အဲ့ဒီအနီးမွာ ဆုေတာင္းအဓိ႒ာန္ျပဳၿပီး အားငယ္တြန္႔ဆုတ္ျခင္း၊ စိုးရိမ္ျခင္းအလ်ဥ္းမေတြ႕ၾကရဘဲ
ရာဇဝတ္သားမ်ားကုိ ႀကိဳက္သလို စီမံၾကဖို႔ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီဘုရားမွတစ္ဆင့္
မိဖုရားႀကီး၏ ပတၱျမားရရွိရာ ေရခ်ိဳးဆိပ္အနီး ကမ္းစပ္နားမွာပဲ မိဖုရားဟာ ဝါးညွပ္ျဖင့္
လည္ပင္းကုိညွပ္ကာ အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ မိဖုရားႀကီးအေလာင္းကုိ ဝါးေဖါင္ျဖင့္ ေရေမွ်ာၾကေသာအခါ
မိဖုရားႀကီးသစၥာဆိုအဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တဲ့အတိုင္း မိဖုရားႀကီးရဲ့ အေလာင္းဟာ ေရဆန္တက္၍ သူမ၏ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္မႈကို
သက္ေသျပခဲ့တယ္။ အေလာင္းကုိေရထဲကဆယ္ယူၿပီး အဲ့ဒီကမ္းစပ္အနီးမွာ ဂူသြင္းသၿဂၤိဳဟ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီဂူေလးကိုယေန႔တိုင္ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေဝါယာဥ္ေခၚ(ထန္းစင္)ကိုေတာ့ မိမိတို႔ရြာအနီး
မိဖုရားရဲ့ဇာတိခ်က္ေၾကြ ေမြးရပ္ေျမ ကန္ဒိုင္းအတြင္းျပင္ရြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဟာင္းမွာ
ယေန႔တိုင္ေအာင္ သိမ္းထားၾကပါတယ္။ မိဖုရား ငယ္စဥ္အပ်ိဳေပါက္စအရြယ္က သံုးခဲ့ေသာ ေရခပ္တဲ့
ေရအိုးကေလးေတြ၊ အလွဴအတန္းမွာ အသံုးျပဳတဲ့ အဆင္တန္ဆာေတြကိုေတာ့ မိဖရားရဲ့ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက
ထိန္းသိမ္းထားၾကပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ နန္းသူ၊နန္းသားေတြ လာေရာက္ၿပီး အမွတ္တရေစတီတစ္ဆူကို
တည္ထားကာ ေစာမဲၾကည္မိဖုရားအတြက္ ေကာင္းမႈ ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။